zaterdag 17 april 2010

Okselvijver

Het is lente. De temperaturen stijgen langzaamaan. Met mijn gezicht naar de zon gekeerd zit ik als een legkip achter het treinraam – de warmte opslurpend, dom glimlachend gelukkig te wezen met de eerste zonnestralen. Tot een fors gebouwde dame hijgend en puffend naast me neerzakt. “Hetisongelofelijkwarmbuitehhhhh.”

Die ongelooflijk is relatief. Het is warmer dan de acht graden die we de voorbije maanden gewoon zijn geworden, dat klopt. Mag ook wel. Ik begon zo stilaan te denken dat de Opwarming Van De Aarde de grootste propagandatruc in de geschiedenis was. Maar om, nu het kwik eindelijk enkele graden klimt, te beweren dat het ongelooflijk warm is, is een stap te ver.

Wanneer ik haar geringschattend wil aankijken om haar duidelijk te maken dat ze overdrijft (iemand moest het doen, ze ruïneerde het gelukzalige moment voor ons allemaal), doet ze met een brede zwier van haar arm haar sjaal uit. En daar is ie dan, de eerste okselvijver van het voorjaar. Voor ik goed en wel besef dat ik onder haar arm zit te staren, naar de vlek ter grote van de Kempense meren, bereikt de geur me. Ik draai mijn gezicht in een ruk van haar weg en druk het in een wanhopige ontsnappingspoging tegen het raam, maar het mag niet baten. En nu heb ik ook nog eens een kolonie bacteriën op mijn rechterkaak kleven. Omdat het toch al te laat is (eens die bacteriën er zitten, gaan ze toch niet meer weg), hou ik die houding aan tot mijn nek pijn begint te doen.

Ik geef toe, tijdens de lente en de zomer draaien ook mijn zweetklieren dubbele shiften en verdriedubbelt mijn deodorantgebruik. Ik ben als de dood voor plekken en geurtjes en bekijk en besnuffel mezelf bijgevolg voortdurend. Mijn onzekere “Stink ik?” heeft ongetwijfeld al menig oor bereikt. Maar liever dat dan de mensen om me heen te vergassen of met mijn armen lopen zwaaien terwijl daar een kanjer van een donkere plek onder zit.

De vrouw is zich echter van geen kwaad bewust – integendeel. Met haar Dag Allemaal waait ze de geur in concentraties die de volksgezondheid in gevaar kunnen brengen mijn richting uit. Met naar beneden krullende mondhoeken (kan ik niks aan doen, als ik iets vies ruik trekt mijn mond automatisch in een grimas) kijk ik wanhopig naar de man voor me. Het duurt even voor ik doorheb dat hij geen rare tic nerveux heeft, maar me duidelijk probeert te maken dat ik door mijn mond moet ademen. Wat ik de dertien minuten die mijn rit nog duurt dan ook doe.

In het station aangekomen haast ik me de trap op. Ik zwaai naar het meisje dat op me staat te wachten en reik haar mijn wang voor een kus. Die niet komt. Ik draai mijn hoofd een slag opzij, zodat ik kan kijken wat er scheelt. Met omlaag krullende mondhoeken (kan ze niks aan doen, haar mond trekt automatisch in een grimas als ze iets vies ziet) kijkt ze naar mijn rechterkaak: “Wat heb jij nu op je kaak plakken? Heb je met je kop tegen de ruit geslapen? Je weet toch dat dat hartstikke vies is?”

12 opmerkingen:

Murt zei

haha, mijn wallen, een kwestie van zalf en fietsen (naar school). nee, ik weet het niet, op een gegeven moment verdwijnen ze plots in het niets, hihi. maar bedankt voor je reactie, ik denk dat ik inderdaad iets moet gaan schrappen.. moet goed komen, toch:)? jij schrijft trouwens echt leuk! tof!
liefs, en slaap lekker, wat ik NU ga doen! x

Suzanne zei

Ja, grappig hè? Dat van de opwarming van de aarde. Als het warmer is dan normaal hoor je er van alles over, maar over die koude winter zei niemand wat... Gewoon selecteren van bewijs dus.

En bedankt voor je complimenten op mijn blog! Ik heb altijd honderden ideeën, maar laatste tijd veranderen mijn plannen wel.. Ben erg op zoek naar wat ik wil denk ik :)

Hoe heb jij trouwens je eigen boek uitgegeven? Is dat niet erg duur?

Liefs, Suusje

Luxaflexable zei

haha heel leuk geschreven!!
dankjewel voor je reactie trouwens! ik heb gewoon een Fujifilm FinePix F50FD. Hij is niet geweldig maar voor een compact camera is hij wel heel fijn :)

Bon Vivant zei

Haha, geweldig!
Je schrijft echt leuk. En ik heb medelijden met je dat je naast zo'n vrouw hebt moeten zitten.
Eigenlijk had je spontaan je deobus uit je tas moeten halen en aan haar moeten geven, haha.
En wat lees ik? Heb je je eigen boek uitgegeven? Wat gaaf!
Liefs,

Suzanne zei

Bedankt voor je tip en link! Ken jij Sonja Bakker, de dieetgoeroe uit Nederland? Zij heeft ook haar boek in eigen beheer uitgegeven, maar daar is ze dacht ik wel steenrijk van geworden..?! Niet dat dat mijn doel is, maar een zakcentje zou leuk zijn.

Ik ga jouw boek zeker bestellen en lezen!! Is het autobiografisch?
Liefs, Suusje Q.

Anoniem zei

Desperately searching Veerle!

Lieve vriendin Veerle,
Hopelijk lees je dit nog bijtijds: ‚Hyancintenjogging in het Hallerbos’ (in mijn Blog op 21 April) Is dat iets voor jou?
Kus. Heel veel liefs,
Nadja

Anoniem zei

@Suusje Q.
Voor de presentatie en recensie van Veerle’s boek “Misschien moet ik non worden” moet je in mijn Blog ‘Politiek en Cultuur’ zijn. Klik op de label “Boekpresentatie” (zie in de lijst van labels). Ik verraad je al dat er (te) sterke autobiografische trekken zijn in dit debuutroman van onze Vlaamse Bordewijk.
Welkom!
Nadja

Anoniem zei

Oh Veerle,
OKSELVIJVER! Prachtige woordschepping, compliment. Ik kan je als ervaren pendelaarster alleen maar bevestigen dat hetgeen je zo knap beschrijft een courante ervaring is voor wie regelmatig het openbaar vervoer neemt.
Zeg niet te gauw, ’t is weer een Dikke ;) Jij bent een slankheidprinses, met al je regimes, ikzelf ben volslank (meer vol dan slank). Er zijn ook dikke vrouwen, die zich heel goed verzorgen.
Bepaalde mensen wassen zich zelden of helemaal niet en lopen dan met of zonder deodorant en geschminkt rond.
Een misselijke ervaring is in Brussel een overvolle tram bij donderweer. Sommige ruiken naar str..
Anderen ruiken weer naar de medicatie die ze innemen of hebben huidziekten die een lijfgeur afgeven. Wie overgevoelig kan zich ook aan de huidpigmentatie ergeren van mensen afkomstig uit andere werelddelen. En zoals bij alle slechte geuren: door de mond ademen is geen oplossing, voor de gezondheid is het erger dan de stank door de neus te filteren.
Toch zou ik, wegens alle mooie meisjes en vrouwen die ik er te zien krijg, het openbaar vervoer niet willen missen.
Nog eens proficiat voor deze puike cursief in echte Bordewijk-stijl!
Kus. Heel veel liefs,
Nadja
<3

Sab zei

echt grappig meid! :D

Man... ik ga je verhaaltjes van wat je allemaal meemaakt op school missen.. ma bon ik heb je blog nog. ^^

Groetjes
x

Els zei

Sorry (A),
Ik heb per ongeluk je achtergrondafb. opgeslagen als een andere.. ik snap zelf niet eens hoe ik dat heb gedaan. Per mail krijg je de nieuwe link die je moet vervangen + uitleg hoe.

Ik ben bezig met het nieuwe ontwerp, mocht je mijn nieuwe layout van mijn blog mooi vinden mag je die hebben.

Liefs, Els

Anoniem zei

Desperaly searching Veerle!
Je bent zeker heel hard en ernstig, niet aan het "bloggen" maar aan het BLOKKEN. Succes ermee!
Onderbreek aljesblief toch heel efkes,er is een leuke verrassing voor je in mijn Blog.
Kusje, heel veel liefs,
Nadja
xoxo
Op 3.Juni

Lore Demesmaeker zei

dankje ;)
je schrijft echt heel leuk!
'kga je volgen :)