zondag 7 februari 2010

De tandarts

Toen ik vijf was stond er in mijn liedjesboekje een gedicht over de tandarts. Om ons ervan te overtuigen dat die niet eng is en ons geen pijn zou doen. Ik moet zeggen, het heeft nul komma nul effect gehad.

De erbarmelijke kwaliteit van mijn tandglazuur en al wat eronder zit heeft zonder twijfel veel met mijn angst te maken. Alles waar ook maar enigszins in geboord kan worden, werd al onder handen genomen. Ik ben waarschijnlijk maar één ingreep meer verwijderd van problemen met de metaaldetector op de luchthaven. “Uurwerk, juffrouw? Riem? Enkel geld? Tepelpiercing?” “Euh nee, tanden.” En dat op je tweeëntwintigste. Op die leeftijd maak je meer kans in de liefde met herpes genitalis tussen je benen dan met zware metalen in je mond.

Waar andere mensen op paarden wedden en met de Lotto spelen, zet ik al mijn hoop op mijn tanden. Tussen de tandartsbezoeken door poets, flos, spoel en pruts ik alsof mijn leven ervan afhangt. Wat in zekere zin ook wel zo is. Mijn jaarlijkse afspraak maak ik met een fluisterstem, waarna ik nachtenlang de slaap niet kan vatten. Wanneer ik dan eindelijk de praktijk binnenstap en in de stoel mag gaan liggen, klopt mijn hart aan honderdveertig per minuut en knijp ik mijn billen ononderbroken samen.

En dan komen ze. De grapjes die ontspannend bedoeld zijn. Andere mensen trappen er misschien met open mond (nog zo’n flauwe) in, ik ben te gespannen om zelfs maar te reageren. Zo stijf als een plank lig ik te wachten op een pijnscheut, klaar om mijn hand op te steken als teken dat hij moet stoppen met wat hij in godsnaam aan het doen is. Tandsteen beweert hij, “Niks ernstigs”. Ammehoela! Waarom doet het pijn dan?

Aan die hoela mag hij anders gerust eens komen. Want er is (toch nog) één voordeel aan mijn tandarts: hij is best knap. Dat is meteen de belangrijkste reden om me er elk jaar opnieuw heen te slepen en de pijn te ver-jawel-bijten. Het heeft wel iets om troost te zoeken in zijn ogen wanneer de pijn te hevig wordt en het plafond geen steun meer biedt. Ook al komen daar negen op de tien keer tranen bij kijken en vindt hij me naar alle waarschijnlijkheid een overgevoelige trees.

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag Veerle,
Je hebt weer een Bordewijkse parel geschreven! Ik hoop dat ge in het ware leven niet echt zo’n vrees voor de tandarts hebt. Er zijn zoveel vrouwen (èn mannen) die het bezoek aan de tandarts bangelijk uitstellen of uit de weg gaan. Ik niet. Ik mag je op mijn leeftijd wel aanvertrouwen dat ik een kunstgebit heb, maar ook nog echte tandjes. ’s Morgens en s’avonds poetsen is de – weliswaar niet zo literaire – boodschap voor ieder van ons. En niet aarzelen om BIJTIJDS de tandarts op te zoeken. De mijne noemt Ana DILEO en is een schat!
Weer eens hartelijk bedankt en schrijf af en toe ook iets in mijn Blog. Er zullen trouwens binnenkort weer afbeeldingen van Nonnekes zijn en dus gelegenheid om het Boek van Veerle Goossens aan te prijzen!
Kus. Heel veel liefs,
Nadja
<3

Nikki zei

Prachtig!
Het was het wachten zeker en vast waard!
xx

Suzanne zei

Haha, wat een leuk stukje! Ik heb erom gelachen!

Bedankt voor je reactie ook nog op mijn blog!

Liefs, Suusje Q.

Bon Vivant zei

Dankje voor je lieve reactie meid!
Ik heb je genomineerd voor de Beautiful Blogger Award!
Hier is de link:
http://meloentjes.blogspot.com/2010/02/i-won-award.html

Je blog is echt leuk, je verdient die award :)
Liefs,

Anoniem zei

Searching desperately Veerle!
Heb je het zoo druk? Drie weken niets meer van je…Hoe dan ook, je mooie naam staat weer in een van mijn posts. May I have your Comment please? ;)
Kus. Je vriendin die voortdurend aan je denkt,
Nadja
<3

Sam zei

Hoi Veerle

Een raar iets overvalt me tijdens het schrijven van dit bericht. Zoals je misschien weet of niet weet schrijf ik aan een verhaal DE Onbekende. Nu Veerle dus jij niet maar een personages uit mijn verhaal is ook bang van de tandarts. Ik trouwens ook. Dus dat wou ik effe zeggen. En je schrijf heel mooi beter als ik vind ik.

Roobin zei

Je schrijft echt mooi !
Ik blijf et maar lezen zonder dat het verveelt !

-x- liefs robin

Anoniem zei

grappig ik zoek de telefoon van mijn tandarts op en kom onrechtstreeks drro een reactie op dit fantaastischgeschreven column van 7/02/2010 De tandarts van Veerle ??
Mooi Veerle

Lieve !

Veerle zei

Bedankt, Lieve! Fijn dat mijn post zo gemakkelijk te vinden zijn via Google :)