woensdag 19 augustus 2009

Huilen

Huilen we om wie gestorven is
of om onszelf?

Om wat voorbij is en nooit meer terugkomt
of om wat nog komen gaat?

Om het gemis
of om de eenzaamheid?

Of slechts omdat we eraan herinnerd worden dat het leven eindig is
en we er een potje van maken?


Voor Tom, die ongetwijfeld het antwoord had geweten. Het ga je goed.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Goedenacht lieftallige mooie Veerle♥
Wie is Tom? Hoe dan ook je schreef knappe versjes.
Ik kan ook huilen van geluk, van vreugde, van extase!
Al het verdere staat in mijn vorig briefje. Kus,hartstochtelijke kus!
Je vriendin
Nadja

Suzanne zei

Dankje, Veerle! De muffins waren heerlijk! ;)

Suusje

Anoniem zei

Lieftallige Veerle♥,
Innige deelneming. Verontschuldig, ik had het niet verstaan dat een jonge mens, Tom dus, overleden was. Vandaar…
Toch verder bedankt voor de schoonheid van je verzen.
Veel liefs,
Je vriendin
Nadja
<3<3<3

Nikki zei

Veerle,

Innige deelneming.
Ik vraag mij vaak hetzelfde af, zo'n vragen worden natuurlijk sterker eens men zo'n verlies overkomt.
Veel sterkte.
Weer knap schrijfwerk
en dank u om mijn blog
bezocht te hebben.

xx Nikki

Anoniem zei

Lieftallige vriendin ♥Veerle♥,
Alles wat ♥Nikki♥ schrijft is bijna altijd gebaseerd op dingen en toestanden die echt gebeurd zijn. Zonder haar van dichtbij te kennen, kun je in haar geschriften de realiteit niet van de fictie onderscheiden. Ik schreef al eens dat jullie beiden samen één hecht schrijversduo zouden kunnen vormen. Ik dacht daarbij aan “Valentina Anderson”, en dat meen ik ook. ♥Nikki♥ zal zodra ze je roman leest kunnen beamen.
Moge het spoedig werkelijkheid worden, dat zou voor Babygirl Nikki trouwens dè hulp kunnen zijn waar ze naar hunkert.
Teder kusje,
Je vriendin
Najda
♀♀

Eveline zei

Mooi