Laat je niet naaien

Ik wilde dus gaan naaien. De voorbije maanden heb ik zo'n 346 meter sjaal bij mekaar gebreid - of zo voelt het toch. Van alle kleuren wat. Bloemenbroches om die sjaals dicht te maken heb ik gehaakt, boorden heb ik geknoopt. Elke vroeg me om een muts te breien, maar daar wacht ik nog even mee. Die gaat ze de komende maanden niet nodig hebben, lijkt me. Tijd dus voor een nieuwe uitdaging. Het breien zal ik niet volledig links laten liggen - dat naaimachien meezeulen op de trein is immers niet zo praktisch.

De eerste stap was dus een naaimachine vinden. Tweeps raadden me aan een degelijk machien te kopen. Een Singer, al dan niet tweedehands. Maar zo'n ding kost behoorlijk wat geld. En ook al heeft degelijkheid zijn prijs, ik was niet volledig overtuigd. Ik ken namelijk mezelf; ik word dingen weleens snel beu. Dus trok ik naar de Ikea. Want sinds een paar maanden hebben ook zij een naaimachine in de aanbieding. Het arme ding ziet er veel te Fisher Price uit, maar dat stelt me eigenlijk wel gerust. Zo lijkt naaien kinderspel.

Omdat ik al wist wat ik precies wou gaan maken - een quilt zoals niemand er één heeft, eens wat anders dan de fleece dekentjes van de Ikea - had ik ook stof nodig. Laat ze dat in de Ikea ook hebben. In alle kleuren. Het was me alleen niet duidelijk hoe dat met de prijs zat. Die bedroeg 5 euro per meter, maar alle rollen waren dubbel geplooid. Kocht je dan al meteen 2 meter? Of hoe zat dat? Bleek dat je ze moest wegen ook. En dan een code scannen. De juiste code, welteverstaan. Niet valsspelen. Nicole niet voor Victoria houden. Hun stoffen hebben ze voor het gemak uitspreekbare vrouwennamen gegeven. Veerle zat er echter niet tussen. Misschien maar best.

Voor de geïnteresseerden: één meter afrollen is één meter betalen, ook al is die meter dubbel geplooid en heb je dus eigenlijk twee meter in handen. Also: iemand moet Vlaanderen recht leren knippen. Als ik een worm wil stikken, knip ik die zelf wel.

Omdat ik nu ook stof, mijn Fisher Price naaimachine en garen moet stockeren, werd het hoog tijd om een naai-en-breihoek in te richten. Kwestie van de muzen niet af te schrikken. Dit is het geworden:

Nu niet meteen gaan vragen hoe het met die quilt zit. Die komt er waarschijnlijk pas in de herfst. Want ik ben een vreselijke angsthaas. De komende weken zal het een wonder zijn als ik de handleiding durf aanraken.