vrijdag 1 mei 2009

Karakter(loos)

Ik wilde me sterk houden. Tonen dat ik een vrouw met ballen ben. Vooral niet onderdoen voor mijn mannelijke metgezel en de horror overleven. Op het eerste zicht slaagde ik daar wonderwel in. Ik kreeg zelfs complimenten. Maar ik had beter moeten weten. Eens de nacht viel, verschrompelde ik tot een bevend, angstig wezentje.

Het is steeds hetzelfde liedje: ik wil me spiegelen aan anderen en algemeen aanvaarde stereotypen. Ik wil net zo knap, slim, belezen, zorgeloos, culinair aangelegd, op de hoogte van de nieuwste films, fotogeniek, perfect gelukkig, sociaal vaardig, slank, goedlachs en assertief zijn als de perso(o)n(en) in wiens gezelschap ik me bevind. Anderen lijken er moeiteloos in te slagen, ik heb er de grootste moeite mee. Zo lang ik kan probeer ik het vol te houden. Volkomen slagen in mijn opzet lukt echter nooit. Op het moment dat ik besef dat ik door de mand gevallen ben, zakken mijn schouders samen met mijn moraal als een lappenpop in elkaar en klap ik volledig dicht.

Deze keer wilde ik echter volhouden tot het bittere einde. En bitter was het zeker. Anderhalf uur, liters bloed en ettelijke angstaanvallen na de eerste verschrikkelijke minuten was ik in mijn opzet geslaagd. De pluim die ik kreeg (“Ik had nooit gedacht dat je dit zou aankunnen!”) wuifde ik met een glimlach weg. Geen probleem, toch!

Een probleem was het inderdaad niet geweest als ik er anderhalf uur lang in geslaagd was mijn zicht en gehoor van de buitenwereld af te sluiten. Jammer genoeg was dat niet gelukt, met enkele slapeloze, angstige nachten tot gevolg.

Een mens zou denken dat hij leert uit zijn fouten. Niets is echter minder waar. Volledig gelukkig zijn met wie ik ben, heb ik ondanks alles nog steeds niet geleerd. In afwachting probeer ik nog steeds te zijn wie anderen graag willen dat ik ben.

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieftallige mooie Karaktervrouwtje ♥Veerle♥

Weer heel knap geschreven! Ja, het leven van een koppel is niet altijd gemakkelijk, maar toch hé?
Met vallen en opstaan, er voor elkaar zijn, en toch ECHT zichzelf blijven. Succes ermee!

‘t Is precies 25 jaar geleden dat ik voor het eerst in België was, feitelijk de tweede mei (zie in mijn blog) Mijn mooiste ontdekking hier waren (en blijven!) de Vlaamse meisjes en vrouwen…Een der allerbesten: Mijn vriendin ♥Veerle♥ GOOSSENS
Veel liefs,
Je vriendin Nadia
xxx

Annisa NF zei

hello there, blogwalking.
check mine if you're in the mood :--D

xo

Lotte zei

Waarom moeten we ons steeds weer bewijzen? Waarom kan een mens niet gewoon aanvaarden dat we niet zo goed zijn in iets als iemand anders?
Zelf ben ik waarschijnlijk ook wel zo. Zal ik mij 'bewijzen' ten opzichte van anderen.
Het nu zo voluit uitgeschreven zien zet me toch wel aan het denken. Nee, er is niets mis met het schrijven. zeker niet, het schrijven is vlot, het leven gaat in ieder geval vlot. Maar, moeten we ons steeds bewijzen? Het zet mij aan tot nadenken...

Veerle zei

Dag Lotte,

Ik weet het ook niet waarom het er bij iedereen blijkbaar zo ingebakken zit om jezelf te bewijzen, maar het is inderdaad heel vervelend...
Bedankt, het is mijn bedoeling om mensen aan het denken te zetten, leuk dat ik daarin slaag :) Heb jij ook een blog?

Anoniem zei

Lieftallige mooie vriendin ♥Veerle♥
Hier een ontdekking, dank zij ♥Sofie Guitary♥: Een nieuwe supervriendin! Ik beloof je niets teveel ;)
http://thelonelylesbian.blogspot.com
Veel liefs,
Je vriendin
Nadia
xxx

Anoniem zei

Mijn lieftallige mooie vriendin ♥Veerle♥,
Je krijgt een speciale vermelding in mijn post van vandaag over Willem ELSSCHOT!
Liefdevol,
Je vriendin
Nadia
xxx

Just me zei

Wow. Supermooi geschreven! :O

Bedankt voor je reactie! :)
Lieeeef!

xxxxx

Bon Vivant zei

Echt weer supermooi geschreven!
Ik kan me zo goed inleven in jouw verhalen, echt van die dingen waar ik zelf dan ook vaak bij stilsta.
Fijn om te horen dat je dan niet de enige bent die zo denkt :)

Haha, je geweldig is die openingszin hé?
Laat het me maar weten hoe het is afgelopen als je hem hebt gebruikt! ;D
Liefs,

juuleke zei

He Veerle,

Als je eens tijd hebt, kijk dan naar een cabaretshow van Micha Wertheim. `Wertheim voor gevorderden´. Hierin krijg je een op een fantastische manier te zien hoe mensen het voor elkaar krijgen om zo slim en erudiet etc over te komen. Ik heb me er helemaal slap om gelachen. Daarna heb ik ook nooit meer de behoefte gevoeld. Je schrijft leuk!

Groetjes, Juul